Tvöhundruð og áttatíu milljóna króna setning.

Að mínu mati er ógilding Hæstaréttar á stjórnlagakosningum vart skiljanleg í ljósi þess að fram fóru kosningar sem ekki höfðu verið reyndar hér áður. Einnig er mjög undarlegt að Hæstiréttur hafi talið lög sem Alþingi setur og honum er skylt að dæma eftir, í þessu máli sem öðrum, hafi verið ófullkomin. Er þá ekki alltaf hægt að að finna að og þar með kæra framkvæmd flestra laga því að alltaf má finna hnökra ? 

Var ekki fyrst og fremst verið að reyna að koma í veg fyrir að kosningarnar tækju meiri tíma en einn kjördag sem allt stefndi í ? Að finna að því að kjörseðill hafi ekki verið brotinn saman !!! Það mátti ekki gera það vegna þess að atkvæðin voru lesin í tölvu. Og annað, - kærir fólk ekki gjörning þegar það sjálft hefur hlotið sannanlegan skaða af gjörðum annars eða annarra. Hvað með þremenningana sem kærðu, hvert var þeirra tjón eða hagsmunir? Hvað hefði gerst ef kjörsókn hefði orðið mun meiri og stór hluti kjósenda, þá helst á höfuðborgarsvæðinu, hefði ekki getað komist að. Það hefði örugglega gerst hefði verið farið að tilmælum Hæstaréttar í einu og öllu.                        Hefðu þá kosningarnar ekki sjálfkrafa talist ógildar ?                                                                          Setningin sem vantaði í inn í kosningalög um stjórnlagaþing er.. "að lögin skuli að öðru leiti fylgja lögum um Alþingiskosningar eins og við verður komið".