Ósanngjarnir bensínskattar og róttækar tillögur til úrbóta

Nú þegar skattlagning á bifreiðaeldsneyti er í hæstum hæðum, enda beintengd við erlent innkaupsverð sem fer sífellt hækkandi, er það minnsta sem hægt er að fara fram á, að skattlagningin sé sanngjörn. Ég vil benda á helstu þversögnina og kem með hugmynd til úrbóta.

Á þessum harða vetri á heimsvísu, og á þessu svala og leiðinlega vori suðvestanlands, hafa þeir sem lögðu hvað mestan trúnað á, að hin ósannaða kenning um að hlýnun jarðar stafaði einkum og sér í lagi af CO2 mengun og mest af útblæstri bifreiða látið lítið á sér kræla. En á undanförnum missurum hefur þeim sem tök höfðu á að nýta aðra orkugjafa en olíu á bifreiðar sínar verið hampað sem hinum sönnum bjargvættum landsins, ef ekki heimsins alls og verið verðlaunaðir með því að vera undanþegnir öllum beinum eldsneytissköttum til ríkisins. Þar af leiðandi einnig  til samfélagsins. Eigendur bensínhákanna hafa hinsvegar verið skattaðir undir drep og ekkert skrítið við það að þeir horfi í peninginn sem þeir eyða í bensín, hugi að sparibauk á hjólum og allra helst knúnum af innlendu lífrænu eldsneyti. Svo mikil er ákefðin við að bjarga heiminum frá hlýnun hér úti á miðju Atlantshafi, þar sem vindar blása hvað mest og loftið er tærast,að liggur við að það eigi að skattleggja okkur til þess að nota reiðhjól eingöngu og almenningssamgöngur vegna þess að við mættum alls ekki hafa efni á því að reka einkabíl. 

Fyrrverandi samgönguráðherra,sem ýmislegt hefur á samviskunni í samgöngumálum, fannst sem hefði hann himin höndum tekið þegar glitti í það að hægt væri að mæla veganotkun bifreiða með gervitunglum. Skattleggja síðan eftir því og kosta þannig líka nýframkvæmdir vega fyrir þurrausinn  ríkissjóð. Það mátti lesa skynsemiskorn hjá honum á milli línanna að þannig mætti skattleggja þá sem notuðu vegakerfið en borguðu enga bensínskatta þar sem þeir keyrðu um á metan- rafmagns-etanol- og hvað- það nú heitir- knúðum bílum.

Hér vil ég nefna dæmi um hvað eigendur þessara bíla spara sér og samsvarandi tekjur sem ríkið verður af til vegamála og annara hluta sem vegaféð hefur lengi borið kostnað af.

Tökum meðalbíl sem eyðir tólf lítrum á 100 km. og ekinn er 15.000 km á ári . Eigandi hans borgar 120 kr af hverjum lítra í skatt við bensíndæluna. Litlar 216.000 kr á ári og til þess þarf hann að vinna sér inn fyrir ca 350 þús fyrir skatta. Þetta eru verðlaun  metanmannsins sem er í óða önn að bjarga heiminum frá hlýnuninni á heimsvísu. 

Hugmynd mín til jöfnunar meðan á þessum umskiptum stendur,og ekki misskilja mig, það verður mikill gleðidagur þegar bíla- og skipaflotinn verður knúinn áfram af innlendu eldsneyti sem ekki mengar umhverfið, sparar gjaldeyri og við verðum óháð heimsmarkaðsverði á olíu sem virðist fara hækkandi í fyrirsjáanlegri framtíð.

Eitt af því fáa sem maður hefur lært að treysta um ævina eru hraðamælar og kílómetrateljarar bifreiða. Skattleggjum eftir eknum kílómetrum. Áætlum ársakstur og látum tékka hann af við árlega skoðun bifreiða. 

Of langt mál er að útskýra þetta í smáatriðum en hugmyndinni er hér komið á framfæri.