Er þetta ekki bara frekar einföld jafna ?

Er ekki stundum verið að gera hlutina of flókna og mikilli orku eytt í að komast að niðurstöðu í stórum málum sem smáum er flokkast eiga undir hagfræði og efnahagsmál ? 

Tveir  óvissuþættir, stjórnmál annars vegar og verðbólga, með minnkun atvinnu hins vegar,gera það að verkum að "efnahagsmódelum er vart treystandi. Stjórnmálamönnum dettur allt mögulegt í hug til að komast til valda út á vafasöm kosningaloforð.  Afleiðing loforðanna er síðan oft ávísun á hinn þáttinn sem er sumsé verðbólgan og versnandi lífskjör.

Væri þá ekki auðvelt að útbúa einskonar "jöfnu efnahagsmála og lífskjara"? 

Verðmætasköpun + öguð hagstjórn = góð lífskjör fyrir alla landsmenn.

Verðbólga, óráðssía og skuldir ríkisins draga síðan niður lífskjörin.  

Eflaust má fjölga þáttum í jöfnunni en í raun og veru held ég að leiðin til betri lífskjara sé nær því að vera reikningsdæmi af flóknari gerðinni. Ekki  happa og glappa stjórnmál þar sem hagsmunaöfl ráða mestu.