Er tímabært að taka upp nýíslensku ?

Thegar mer datt ordid nyslenska i hug, var tolvan min i olagi og ekki unnt ad skrifa serislensku stafina. Tha var ekki um annad ad raeda en nota SMS- islensku eda nyslensku en ordid hljomar alls ekki illa. En i alvoru talad eda ollu heldur skrifad, er ekki timabaert ad athuga hvort ekki megi adlaga islenskuna skandinavisku malunum og ensku sem ordin er alheimstungumal ekki sist vegna tilkomu alnetsins. Storaukin ferdathjonusta innanlands og onnur althjodleg samskipti kallar hreinlega a nokkrar breytingar a okkar astkaera og fallega tungumali.  Nordmenn toku staerri skref thegar their toku upp nynorsku i upphafi seinustu aldar. Breytingarnar a islenskunni gaetu komid i nokkrum skrefum.

A minni aevi ( 2 / 3 ur old ) hefur ekkert breyst i tungumalinu nema hvad Z var aflogd, med miklum motmaelum tho. Greinarmerkjareglum hefur einnig verid breytt og malid hefur throast nokkud medal almennigs en ekki med fyrirmaelum " ad ofan".  Mikil fjoldi nyyrda hefur baest vid malid enda er gerd theirra alltaf verid helsti styrkur og serkenni  islenskunnar. 

Nu skira foreldrar born sin i auknum maeli nofnum sem eru althjodleg eda islenskum nofnum sem audvelt er ad bera fram og lesa fyrir utlendinga. Hverfa tha gomlu godu islensku mannanofnina med serislensku stofunum a naestu aratugum ? Hvernig vaeri ad setja thessa hugmynd i nefnd islenskufraedinga, sem reyndar eru med ihaldssomustu starfstettum og fa tha i lid med okkur i nutimavaedingu islenskunnar.  Mannanofn og stadarnofn aettu ad vera efst a bladi og nota i theim eingongu latnesku stafina en halda oinu ( Ö ). Naesta skref yrdi svo ad haetta ad beygja manna- og stadarnofn.