Gleymum ekki verðtryggingunni

 

Áður hef ég imprað á því að verði niðurstaðan sú að við viljum ganga inn í Evrópusambandið, förum við ekki þangað inn  án skilyrða. Eitt þeirra er verðtrygging lána, sem er séríslenskt og tilbúið fyrirbæri og sérstaklega ætlað til að tryggja innistæður sem og verðbótaþátt lána.
Nú er hún að koma illilega í bakið á fólki, þó ekki eins illilega og lántökur í erlendri mynt. Verðum við ekki að losa okkur við hana á nokkrum árum? Framsóknarflokkurinn vill skera niður (afskrifa) 20/100 af skuldum, sem er skekkjan sem varð til í hruninu. Ef það er unnt er það ágætt. Önnur leið er að minnka vægi hennar í vaxtaþættinum  um td. 33/100 á ári í þrjú ár. Þá yrði hún úr sögunni að þremur árum liðnum og þá verður hún ekki fyrirstaða í samningum við ESB.

Síðan má hugsa sér leiðréttingu,sem tekur mið af neyslu, ekki hækkunum. Þá lækkar hún snarlega  þegar húsnæðisþátturinn  ( byggingarkostnaður ) og innflutningur t.d. bíla  og annara dýra tækja dregst saman um segjum 80/100. Þá ætti verðtryggingin sem byggist á neysluvísutölu að lækka mikið. Ef enginn bíll er fluttur inn á "neysla" á bílum að vera 0 en ekki að birtast sem 50/100 eða 50% hækkun á þætti bíla í "neyslu" vegna samsvarandi lækkunar krónunnar.